رابطه سبک های دلبستگی و خود تنظیمی با پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان پایه سوم دبیرستان

پیشرفت تحصیلی دانش آموزان و دانشجویان یکی از شاخص های مهم در ارزیابی های آموزش و پرورش است. با توجه به اینکه میزان پیشرفت و افت تحصیلی یکی از ملاک های کارایی نظام آموزشی است، بررسی متغیرهایی که با پیشرفت تحصیلی رابطه داشته باشد، یکی از موضوعات اساسی در آموزش و پرورش است. در این راستا، هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه ی سبک های دلبستگی و خودتنظیمی با پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان دبیرستانی بود. با توجه به جامعه آماری دانش آموزان دبیرستانی شهر ایلام (700 نفر) تعداد 248 نفر دانش آموز پسر پایه ی سوم از دبیرستان های دولتی با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای و بر اساس جدول مورگان گزینش شدند و پرسش نامه های سبک های دلبستگی و خودتنظیمی را تکمیل کردند. برای سنجش پیشرفت تحصیلی از معدل نمرات تحصیلی ترم قبل دانش آموزان استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون جهت بررسی رابطه بین متغیرهای پژوهش و همچنین از تحلیل رگرسیون برای پیش بینی متغیر ملاک استفاده شد.